Seminarium odbędzie się 14 października 2022 r. (piątek) o godz. 10.00 w sali konferencyjnej (parter budynku B) w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Sękocinie Starym.
Prosimy o potwierdzenie udziału w seminarium do dnia 13 października; e-mail: A.Sawicki@ibles.waw.pl
Jak co roku, każdej jesieni, Instytut Badawczy Leśnictwa serdecznie zaprasza wszystkich chętnych do wzięcia udziału w Pikniku Rodzinnym.
Nasi edukatorzy i naukowcy w przystępny sposób przekażą wiedzę przyrodniczo-leśną, w kontekście „czterech żywiołów” – zmian klimatycznych, które w znaczący sposób wpływają nie tylko na życie ludzi na Ziemi, ale także na ekosystemy leśne.
W ramach Pikniku przewidujemy:
– Ognisko z pieczeniem kiełbasek
– Loty dronami
– Wiatr zagrożeniem dla lasu?
– Quizy, gry i zabawy na trawie
– Z koszykiem na grzyby
– „Co gryzie drzewa leśne” – żerowiska owadów
– „Żywioły w lesie” – edukacyjne gry planszowe i karciane
– Strażackie kręgle
i wiele, wiele innych atrakcji…
Piknik odbędzie się na terenie IBL w Sękocinie Starym, w sobotę 24. września br. w godz. 9.30-14.30. Zapewniamy ciepły posiłek przy ognisku (kiełbaski z rusztu). Strój terenowy mile widziany.
Serdecznie zapraszamy!
W sobotę 25 czerwca 2022 r. w godz. 9.30-14.30 serdecznie zapraszamy do Instytutu Badawczego Leśnictwa z siedzibą w Sękocinie Starym, na piknik rodzinny pt. EKOSYSTEMY LEŚNE i ŻYWIOŁY.
Instytut Badawczy Leśnictwa serdecznie zaprasza do udziału w seminarium naukowym pt. „Zagrożenia ekosystemów leśnych”. Seminarium odbędzie się 15 grudnia 2021 r. (środa) w godz. 10.00-13.00, online na platformie Zoom.
Seminarium jest realizowane w ramach projektu edukacyjnego pt. „Zagrożenia ekosystemów leśnych – klęski i przeciwdziałanie”, dofinansowanego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
PROGRAM
| 10.00–10.20 | Otwarcie seminarium mgr inż. Artur Sawicki, Kierownik Projektu (IBL) |
| 10.20–10.35 | DIAPORAMA pt. „Leśne żywioły” |
| 10.35–11.00 | Zagrożenia ekosystemów leśnych – żywioł ZIEMIA – prof. dr hab. Iwona Skrzecz, Kierownik Zakładu Ochrony Lasu (IBL) |
| 11.00–11.25 | Zagrożenia ekosystemów leśnych – żywioł OGIEŃ – dr hab. Ryszard Szczygieł, Kierownik Laboratorium Ochrony Przeciwpożarowej Lasu (IBL) |
| 11.25–11.50 | Zagrożenia ekosystemów leśnych – żywioł POWIETRZE – dr inż. Wojciech Gil, Kierownik Zakładu Hodowli Lasu i Genetyki Drzew Leśnych (IBL) |
| 11.50–12.15 | Zagrożenia ekosystemów leśnych – żywioł WODA – dr inż. Michał Wróbel, Zakład Ekologii Lasu (IBL) |
| 12.15–12.45 | Dyskusja Moderowanie – dr inż. Artur Rutkiewicz, Zastępca kierownika Projektu (IBL) |
| 12.45–13.00 | Podsumowanie seminarium mgr inż. Artur Sawicki, Kierownik Projektu (IBL) |
Dołącz Zoom do spotkania
https://us02web.zoom.us/j/81389489667?pwd=NjRUKzJxRVJLTEdjZkg2bnZLeEp6QT09
Identyfikator spotkania: 813 8948 9667
Kod dostępu: 017018
Serdecznie zapraszamy!
Ze względu na trwający okres urlopowo-wakacyjny, wszystkie nagrody dla laureatów konkursu plastycznego pt. „Cztery żywioły w lasach” wraz z dyplomami, zostaną wysłane w drugiej połowie sierpnia br.
Dla zwycięzców będą to: sztalugi malarskie, podobrazia, zestawy farb akrylowych, pędzli i bloków malarskich, o łącznej wartości 6.000,00 zł (12 osób nagrodzonych, w 4 kategoriach wiekowych).
Ponadto 40 osób wyróżnionych w konkursie – przedszkolaków i uczniów szkół podstawowych, otrzyma nagrody w postaci zestawów gier edukacyjnych. Każda nagroda składać się będzie z: gry planszowej pt. „Żywioły w lesie”, kompletu 4 zestawów puzzli pt. „Cztery żywioły” oraz gry karcianej „Żywioły w lesie”.
Nagrody zostaną wysłane na adresy domowe uczestników lub adresy placówek edukacyjnych, do których uczęszczają laureaci konkursu tj. przedszkoli, szkół podstawowych, domów kultury itp.
Życzymy Wam udanych wakacji, aby Wasze spotkania z CZTEREMA ŻYWIOŁAMI W LESIE zawsze były bezpieczne!
Szanowni Państwo!
Odzew na ogólnopolski konkurs plastyczny pt. „Cztery żywioły w lasach” przerósł nasze najśmielsze oczekiwania – do siedziby organizatora Instytut Badawczy Leśnictwa wpłynęło 1893 prac, wykonanych przez 1626 młodych artystów: przedszkolaków i uczniów szkół podstawowych z całej Polski!
Część prac nadeszła od indywidualnych twórców, większość jednak została nadesłana przez szkoły, przedszkola, domy kultury, koła plastyczne i inne placówki szkolno-oświatowe, często w pakietach nawet po 30-40 prac! Dziękujemy zarówno uczniom, jak również ich opiekunom artystycznym.
Jury Konkursu Plastycznego w składzie:
Artur Sawicki (IBL) – Przewodniczący
Magdalena Drabarek-Kubiś (grupa artystyczna „Salon Pruszkowski”)
Anna Łukawska-Adamczyk (animator kultury)
Martyna Majda (Centrum Informacyjne Lasów Państwowych)
Adam Wójcicki (IBL)
podczas posiedzenia w dniu 18 czerwca 2021 r. nagrodziła 12 prac i dodatkowo wyróżniła 40 kolejnych.
Przy ocenie i wyborze prac członkowie jury, oprócz spełnienia wymogów formalnych określonych w Regulaminie konkursu, kierowali się następującymi kryteriami:
ciekawe ujęcie tematu konkursu,
samodzielność wykonania pracy,
pomysłowość autora,
technika,
kompozycja,
kolorystyka.
Pełna lista osób nagrodzonych i wyróżnionych podana jest na witrynie projektu w zakładce KONKURSY
Serdecznie gratulujemy nagrodzonym i wyróżnionym, a wszystkim za aktywny udział w konkursie. Nagrody i dyplomy zostaną wysłane pocztą, po uprzednim potwierdzeniu adresów korespondencyjnych i miejsca przesłania. Pokłosiem konkursu będzie kalendarz zawierający 12 nagrodzonych prac, który w pierwszej kolejności otrzymają uczestnicy konkursu.
Poniżej prezentujemy 12 nagrodzonych prac – miejsca I, II i III we wszystkich czterech kategoriach wiekowych.
Serdecznie gratulujemy!
Przygoda z bardziej niż okazjonalną fotografią rozpoczęła się dla każdego z nas nieco inaczej. Dla mnie była to chwila, gdy starszy syn wyjeżdżając na studia, pozostawił mi „w spadku” swój aparat fotograficzny, syn zaś pasjonował się fotografią już od gimnazjum.
W otaczającym krajobrazie obaj doszukujemy się nieco różnych znaczeń. Dla mnie są to nade wszystko te kulturowe – interesują mnie losy plemion pruskich, średniowieczne relacje pogańsko-chrześcijańskie, dzieje państwa krzyżackiego. Ów historyczny fokus pojawił się w sposób naturalny, z racji miejsca mojego zamieszkania: północna Polska, centrum dawnych Prus, z obecnymi tu na każdym kroku nazwami miejscowymi wywodzącymi się z pradawnych, plemiennych czasów. Również i dla Łukasza natura nie stanowiła z początku głównego źródła inspiracji. Od początku swojej przygody z fotografią traktował ją jako cel sam w sobie – medium, poprzez które mógł się wyrazić. Poszukiwał swojej własnej fotograficznej drogi, od krajobrazu aż po eksperymenty formalne.
Natangia – tak nazywa się zamieszkiwana przez nas niewielka kraina, której autochtoniczni mieszkańcy traktowali niegdyś lasy, drzewa, strumienie i jeziora jako sferę otoczoną sakralnym nimbem. Aparat fotograficzny widziałem więc jako narzędzie poszukiwania ich mikrokosmosu lub, jak kto woli, pierwotnego krajobrazu, pierwotnego drzewostanu i pierwotnej fauny. Kultura versus natura – oto dychotomia, która w tej chwili, dzięki przyglądaniu się przez obiektyw aparatu natangijskiemu odludziu, została skutecznie zniwelowana.
Z racji nadgranicznego położenia (krainę przecina współczesna granica polsko-rosyjska) i trudnego ukształtowania terenu (jest to morenowa wysoczyzna o urozmaiconej rzeźbie) Natangia ma bardzo wiele do zaoferowania osobie z aparatem fotograficznym w dłoni. Można znaleźć tu pomnikowe dęby, głęboko rozcięte doliny strumieni z wodą zmierzającą do ujścia w tempie górskich potoków czy też niedostępne bagna i moczary. Nieustannie zmienna aura – bez względu na porę roku – jest w stanie odsłonić niebo w kolorze, podejrzewam, analogicznym do kanadyjskiego lub alaskańskiego firmamentu.
Wiadomo, że stricte pierwotnego, średniowiecznego krajobrazu i tak już nie odnajdę. Nieraz naprawdę trudno wyciąć jakiś fragment, a jestem pod tym względem ortodoksyjny – staram się, by nie pojawił się w kadrze wytwór antropoidalny, jak np. betonowy słup, utwardzony dukt, wieża GSM czy przejeżdżający leśny traktor. Łukasz z kolei reprezentuje zgoła inne podejście, przyjmując współczesny krajobraz, w którym kultura nieustannie przeplata się z naturą, z całym dobrodziejstwem inwentarza. Pola uprawne, zagajniki, parkany okalające pastwiska, drgające na wietrze szmatki przywiązane do ogrodzenia, czy nawet bale siana stanowić mogą doskonały temat dla fotografii. Tym lepiej, jeśli w kadrze znajdzie się niespodziewany gość z lasu lub przestworzy.
Fotograficzne „uwiecznianie” elementów natury stało się też dla nas obu niezwykłym eksperymentem psychologicznym. Samotne przebywanie w głębokiej leśnej głuszy rodzi refleksję nad odbiorem przyrodniczego środowiska przez członków niegdysiejszych ludzkich społeczności. Ludzie ci, tak jak i my, musieli zdążyć do swych siedzib przed zachodem słońca. Przytłaczająca przewaga przyrody mogła wywołać nagły przypływ adrenaliny lub ukoić terapeutyczną harmonią zapachów i barw. Eteryczne oddziaływanie lasu trudno przekazać przy pomocy obrazu. Swoimi fotografiami staramy się więc oddać przynajmniej napotkaną kolorystykę, choć tak naprawdę najchętniej odwróciłoby się bieg czasu.
Łukasz towarzyszy mi w tych wędrówkach, gdy tylko uda mu się wyrwać z pułapki wielkiego miasta.
Tym razem prezentujemy zwycięzcę konkursu fotograficznego pt. „Cztery żywioły w lasach”, laureata nagrody głównej – GRAND PRIX, ale również zdobywcę II miejsca oraz wyróżnień.
Ulubionym miejscem jego występowania są obrzeża lasu – szczególnie styk lasu z wodami słodkimi i słonymi. Charakterystyczne jest dla niego żerowanie z aparatem fotograficznym na ramieniu. Często też wyprowadza liczne potomstwo na spacery. Dudek sam czuje się częścią środowiska naturalnego, więc nie odczuwa większej potrzeby zajmowania się fotografią przyrodniczą. W polu jego uwagi leży człowiek i jego spotkanie z naturą.
Dudek lubi spać pod świerkami, ale nie nazywa tego bushcraftem. Ceni kuchnię wegetariańską w połączeniu z dziczyzną. Nie cierpi plastiku imitującego drewno. Regularnie migruje po całej Polsce, ale jest przekonany o konieczności poszukiwania sensu życia na każdym najmniejszym odcinku rzeczywistości. Mieszkał na Pomorzu, w Poznaniu i w Krakowie. Fotografuje od piętnastego roku życia niezależnie od aktualnej pogody.
Od 2014 roku prowadzi razem z Danielem Klawczyńskim leśne wydawnictwo Borium. W Borium tworzą razem publikacje na potrzeby Lasów Państwowych. Wykonują sesje fotograficzne dla: Centrum Informacyjnego Lasów Państwowych, Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, prasy leśnej, a także sami wydają publikacje.
Leśne wydawnictwo BORIUM: www.borium.pl
W pierwszych dniach lockdownu spowodowanego koronawirusem w Borium odczuli potrzebę opowiadania ludziom o tym, że z lasu można korzystać i że jest to miejsce, gdzie można odnaleźć zdrowie i wolność. Uruchomili stronę na Facebooku pt. Siedzimy w Lesie: https://www.facebook.com/siedzimywlesie
W sylwestra 2015 roku postanowili stworzyć kolekcję 52 leśnych przygód na 52 tygodnie 2016 roku. Tak w ciągu roku powstała galeria: www.52.borium.pl
Tematem przewodnim moich fotograficznych zainteresowań, ze względu na pracę zawodową, jest dokumentowanie wydarzeń z prowadzonych działań ratowniczych (pożarów) oraz ćwiczeń.
Marcin Cieślik – 37 lat, absolwent Technikum Leśnego w Goraju, Szkoły Głównej Służby Pożarniczej w Warszawie, student II stopnia kierunku Leśnictwo na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. W Lasach Państwowych pracuje od 17 lat. Swoją karierę zawodową zaczynał od pracy w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Brzegu, następnie jako podleśniczy oraz specjalista Służby Leśnej w Nadleśnictwie Żagań, a od 2019 roku jako specjalista SL ds. ochrony przeciwpożarowej lasu w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze.
Pasję do fotografowania przekazał mi tata leśniczy, z którym jako dziecko często przebywałem w leśnych ostępach. W lesie robiliśmy zdjęcia, które następnie przez długie godziny wywoływaliśmy we własnej ciemni fotograficznej. Można powiedzieć, że jestem z epoki kliszy fotograficznej 35 mm.
Prawdziwa przygoda z fotografią rozpoczęła się w 1999 roku, kiedy to za zarobione w wakacje pieniądze kupiłem lustrzankę analogową na klisze, był to Canon AE-1. Wykonując wówczas zdjęcia tradycyjną lustrzanką analogową, nauczyłem się podstaw fotografii. W roku 2000 zająłem II miejsce w konkursie fotograficznym pt. „Najpiękniejszy zakątek mojego regionu” organizowanym przez Ligę Ochrony Przyrody w Pile. Podczas nauki w szkole średniej należałem do koła fotograficznego, gdzie pogłębiałem swoją wiedzę o fotografii. Pracując już zawodowo, kupiłem pierwszą lustrzankę cyfrową (wierny jednej marce) model Canon 350D. Fotografią krajobrazową pasjonuje się od czasów szkoły średniej. Nie ograniczam się wyłącznie do fotografii krajobrazowej, odkąd sięgam pamięcią, zawsze dokumentowałem różnego rodzaju wydarzenia rodzinne tudzież zawodowe reportaże. Obecnie tematem przewodnim moich fotograficznych zainteresowań, ze względu na pracę zawodową, jest dokumentowanie wydarzeń z prowadzonych działań ratowniczych (pożarów) oraz ćwiczeń.
Moje zdjęcia pojawiły się m.in. w czasopismach „Strażak”, „Głosie Lasu”, a ostatnio zostały również wykorzystane do promocji projektu pn. „Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – zapobieganie, przeciwdziałanie oraz ograniczanie skutków zagrożeń związanych z pożarami lasów”.
Na konkurs fotograficzny „Cztery żywioły w lasach” nadesłałem m.in. zdjęcie pt. „Woda gaśnicza-pomoc z powietrza” (żywioł OGIEŃ), które przedstawia zrzut wody ze środkiem gaśniczym z samolotu Antonov An2 na terenie Nadleśnictwa Torzym (RDLP w Zielonej Górze) . Fotografię wykonałem w sierpniu br. aparatem Canon 7D MII i obiektywem EF-S 17-55 2.8 IS.
Zdjęcie wyróżnione pt. „Samotna sosna” (żywioł OGIEŃ) wykonane zostało w kwietniu 2018 roku na terenie Nadleśnictwa Przemków (RDLP we Wrocławiu) podczas przeprowadzanych badań nad możliwością zastosowania kontrolowanego wypalania, jako metody czynnej ochrony przyrody. Fotografię wykonałem aparatem Canon 7D MII i obiektywem EF 70-200 2.8L USM.
Zdjęcie wyróżnione pt. „Zadymienie” (żywioł OGIEŃ) wykonałem 29 czerwca 2019 roku na terenie Nadleśnictwa Wymiarki podczas pożaru, który swym rozmiarem objął blisko 7 hektarów lasu. Fotografowałem aparatem Canon 7D MII i obiektywem EF-S 17-55 2.8 IS.
Zdjęcie wyróżnione pt. „Drzewostan po pożarze” (żywioł OGIEŃ) wykonałem 29 czerwca 2019 roku na terenie Nadleśnictwa Wymiarki podczas pożaru, który swym rozmiarem objął blisko 7 hektarów lasu. Fotografowałem aparatem Canon 7D MII i obiektywem EF-S 17-55 2.8 IS.
© Zdjęcia autorstwa Pana Marcina Cieślika
Na konkurs fotograficzny „Cztery żywioły w lasach” Instytutu Badawczego Leśnictwa (IBL) natrafiłam na stronie Mazowieckiego Oddziału Związku Polskich Fotografów Przyrody (OM ZPFP), którego członkinią jestem od niedawna. Regulamin i zasady konkursu wydały mi się zachęcające.
CZYNNIKI BIOTYCZNE I ABIOTYCZNE
Dla potrzeb konkursu IBL musiałam jednak rozpracować termin „czynniki biotyczne i abiotyczne” jako przyczyny i skutki zagrożeń w polskich lasach. Szukałam w swoich zasobach zdjęć, które nawiązywałyby do tematu. Nigdy nie widziałam w naturze pożaru, skutków wichury ani powodzi w środowisku leśnym. Nie było łatwo, ale wybrałam zdjęcia dla każdej kategorii. Jury wyróżniło moje zdjęcie, które pokazuje potężne huby nadrzewne, pokryte czapami śniegu. Jedno i drugie to żywioły mogące lasom mocno zaszkodzić, a jednocześnie – atrakcyjny wizualnie skutek zimowej pogody. Spodobało się. A ja dostałam nagrodę, torbę fotograficzną, co mnie bardzo ucieszyło.
ZWYCIĘSTWO W KONKURSIE DODAJE WIARY W SWOJE MOŻLIWOŚCI
Jestem na emeryturze i teoretycznie mam więcej czasu na fotografowanie. Tak, na pewno, ale z wiekiem przychodzą różne ograniczenia. Nie tracę jednak ani optymizmu, ani zapału i wciąż jestem otwarta na nowe wyzwania. Każde zwycięstwo w konkursie pomaga i zachęca, dodaje wiary w swoje możliwości.
Fotografuję amatorsko od kilkunastu lat. Przede wszystkim ptaki. Skupiam się na środowisku miejskim i podmiejskim, od czasu do czasu wyjeżdżamy z mężem w tzw. teren. Używam aparatu Nikon D7200 i teleobiektywów, poczynając od 300 na 600 mm kończąc. To do ptaków, czasami innych zwierząt. Sprzęt o mniejszych parametrach stosuję do fotografowania pejzaży czy urody roślin.
Z ZACHOWANIEM ZASAD ETYKI I SZACUNKU DO PTAKÓW
Im dłużej doskonalę swoje umiejętności, zdobywam wiedzę i doświadczenie, tym bardziej wzrasta moja wrażliwość i empatia. Naruszanie intymności ptaków, ich potrzeby np. spokojnego żerowania czy odpoczynku uważam za niewłaściwe. Staram się nie zbliżać za bardzo do ptaków, kładę na ziemi, żeby być na ich poziomie, ukrywam w zakrzaczeniach, nie wabię ptaków, nie płoszę, nie zaglądam do gniazd i nie podglądam z niedużej odległości rodziny karmiącej pisklęta. Teleobiektyw pozwala na zrobienie niezłych zdjęć przy zachowaniu zasad etyki i szacunku dla ptaków. Dotyczy to również innych zwierząt, ale te spotykam rzadko. Najczęściej Łazienkowskie wiewiórki, które są tak obyte z człowiekiem, że wskakują mu na głowę, zaglądają do kieszeni, wspinają się po spodniach i kurtkach.
KOCHANY WRÓBEL I PTAKI NA STOKŁOSACH
Moje sukcesy jako fotografki? Nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach, lokalne wystawy zdjęć ptaków i przyrody. Ponadto, moje zdjęcia widnieją na tablicach ścieżek edukacyjnych w parkach i kącikach przyrodniczych w różnych częściach Polski, w internetowych Atlasach Ptaków, w broszurach, artykułach prasowych i publikacjach, m.in. w „Salamandrze” czy w „Ptakach Polski”, w kalendarzach np. Ptasiego Patrolu.
Działam na rzecz ochrony ptaków i ich środowiska przyrodniczego, samodzielnie lub jako członkini organizacji pozarządowych, jak OTOP, STOP czy TP „Bocian”. Zatem, piszę teksty, udzielam wywiadów w prasie i w radiu, wypowiadam się, kiedy mnie pytają o ptasie zachowania i zwyczaje w prywatnych e-mailach oraz na stronach FB. Czasem aktywnie interweniuję, kiedy ptasie siedlisko bywa niszczone a wtedy wymuszam wieszanie budek lęgowych na budynku po wykonanej termomodernizacji (co wynika z prawa). Mam własną stronę internetową www.ptakimiasta.pl. Znają mnie też na Facebooku, jako Hannę Żelichowską ze stroną główną i właścicielkę stron tematycznych: poświęconej wróblom (Kochany wróbel), ptakom w mojej części warszawskiego Ursynowa (Ptaki na Stokłosach), ptakom w parku Agrykola w Warszawie (Kanał Piaseczyński – ostoja ptaków) oraz ogólnie – przyrodzie (Kwiaty i nie tylko).
TRUDNA WALKA Z ŻYWIOŁAMI
Obejrzałam zdjęcie nagrodzone Grand Prix oraz pozostałe nagrodzone i wyróżnione zdjęcia. Są wspaniałe! Domyślam się, że niektóre z osób uczestniczących w konkursie musiały obserwować z dość bliska ratowanie lasów i trudną walkę z żywiołami. Jury na pewno miało problemy z wyborem spośród tak wielu doskonałych fotografii. Tą drogą przesyłam szczere gratulacje dla nagrodzonych i wyróżnionych Autorów!
© Zdjęcia autorstwa Pani Hanny Żelichowskiej
